Banen zwemmen

Zwembad De Waterthor, Den Haag, vrijdagmiddag. Het eindsignaal van het uur vrijzwemmen heeft geklonken, ik klim uit het zwembad en loop naar een van de toezichthoudende badjuffen.

‘Goedemiddag, mag ik u een idee voorleggen?’
‘Natuurlijk, dat mag altijd.’
‘Het lijkt mij zo fijn als er voortaan lijnen in het zwembad zouden liggen, zodat iedereen echt banen kan zwemmen. Nu zwemt iedereen kris kras door elkaar en botst voortdurend tegen elkaar op, wat het zwemgenot niet tegemoet komt.’
‘Daarom hebben we ook één baan speciaal voor de snelle zwemmers.’
‘Dat weet ik, daar zwem ik ook altijd. Alleen stroomt die baan iedere week ook vol met langzame zwemmers, waardoor het idee van die baan zijn doel een beetje voorbij schiet. Blijkbaar willen veel meer mensen in een echte baan zwemmen, dat is tenslotte ook veel prettiger. Dus is mijn voorstel: leg in het hele bad lijnen neer, dan kan iedereen gestructureerd zwemmen.’
‘Dat kan helaas niet. Dan moet het uur tussen de middag ‘banen zwemmen’ heten in de folder en op de website, en zo heet het niet.’
‘Maar dan plakt u er toch gewoon de naam ‘banen zwemmen’ op? Probleem opgelost!’
‘Dat kan niet. Als we het ‘banen zwemmen’ noemen, moeten er verplicht banen in liggen.’
‘Ja…dat is toch ook precies wat ik voorstel?’
‘De indeling van het zwembad is beleid dat op kantoor wordt gemaakt. Daar mogen wij niet zomaar over beslissen.’
‘Ook niet over iets eenvoudigs als lijnen in het zwembad leggen? Is dat niet wat ingewikkeld? Ik weet zeker dat u de meeste zwemmers een groot plezier doet.’
‘Persoonlijk ben ik het helemaal met u eens. Maar helaas kan dat niet, want het heet nu eenmaal geen ‘banen zwemmen’. En dat staat vast. Er is dus maar één baan, en als u last heeft van langzame zwemmers kunt u dat gerust bij ons melden. Dan zeggen wij er wat van.’
‘Vindt u het erg als ik deze redenering niet begrijp?’
‘Ik begrijp best dat u het niet begrijpt. Maar zo werkt het nu eenmaal. Goedemiddag.’